Miejscowość w powiecie popradzkim w odległości 2 km na północny-zachód od Świtu z pięknymi widokami na panoramę Wysokich Tatr.
Założył ją markuszowiecki hrabia Botyz (Batiz), przodek późniejszych obszarników Mariássyów, na obszarze nie zasiedlonego lasu Chetene, który mu przekazał w darze król Bela IV.
Mieszkańcy zajmowali się rolnictwem, górnictwem i węglarstwem, wyrobem oleju i terpentyny z kosodrzewiny, zbieraniem i sprzedażą ziół leczniczych, połowem ryb, tkaniem płótna lnianego oraz garncarstwem. W latach 1682 - 1688 pracował tu jako ewangelicki kaznodzieja pionierski badacz Wysokich Tatr Juraj Bucholtz starszy (1643-1725). W XIX wieku mieszkańcy przestawili się na rolnictwo a dodatkowe źródła zarobków znaleźli w powstających hotelach i sanatoriach w Wysokich Tatrach. Od 1934 r., kiedy zbudowano fabryki w Świcie, batyżowanianie rozpoczęli pracę w przemyśle.
W miejscowości znajdują się dwa kasztele. Starszy kasztel, z XVI wieku, był pierwotnie renesansowy, potem był przebudowywany w XVIII i na początku XX wieku. Miał charakter obronny z wysokimi murami i fosą. Młodszy kasztel jest barokowy. Został zbudowany w 1757 r., częściowo z materiałów pochodzących z dawnego klasztoru benedyktyńskiego w Sztole.
Kościół rzymskokatolicki ma rdzeń romański pochodzący z połowy XIII wieku. Po renowacji w stylu gotyckim i dobudówce renesansowej, został w 1767 r. przebudowany on w stylu barokowym. Odkryto w nim późnoromańskie freski. Dzwon kościelny jest prawdopodobnie najstarszy na całym Spiszu. Został odlany w XIV wieku w Spiskiej Nowej Wsi.
Klasycystyczny kościół ewangelicki został zbudowany na miejscu starszego drewnianego. W 1814 r. został wyposażony w okazały empirowy ołtarz z obrazem autorstwa J.Czauczika.
