Chata Téryego (2015 m.) jest najwyżej położonym schroniskiem w
Wysokich Tatrach otwartym cały rok. Położone jest w górnej części
Doliny Zimnej Wody przy Piatich Spiskich Plesach. Schronisko postawiono w roku 1899 według projektu Gedeona Majunkiego, architekta ze Spiskiej Soboty. Było wielokrotnie przebudowywane, ostatnio w roku 2009. Od początku nosi imię "lekarza biedaków" z Banskiej Szczawnicy Edmunda Téryego (1856-1917), który przyczynił się znacznie do rozwoju turystyki tatrzańskiej i był pierwszym, który zdobył Prostredny hrot (1876) oraz Pyszny (1877).
   
W roku 1944 schroniskiem zajmowali się słowaccy studenci-taternicy, którzy ukrywali w nim polskich partyzantów i rosyjskich uciekinierów z niemieckiej niewoli. Odprowadzali ich potem do powstańczych oddziałów w
Niskich Tatrach. Wiąże się z nimi imię tatrzańskiego pisarza i przewodnika Bela Kapolku.